શૈશવની પ્રીત

ભણતરમાં ક્યાંય મારું ખોવાયું બાળપણ;

………………. ને ઓચિંતું આવી ચડ્યું ગીત.
ક્યાંથી શોધું હું ? મને સાંભર્યાં કરે;
………………. મારા ભૂલકણાં શૈશવની પ્રીત.

આંખોમાં આજ્યું’તું મેઘધનુષ એવું;
કે વહ્યાં આંસુ બનીને બધાં રંગો.
સાંકડા પ્રવાહમાં પાંદડું તણાય એમ;
પળમાં તણાય મારા અંગો.

ક્ષણે-ક્ષણે સામે આવી ઘૂરક્યાં કરે;
………………. પેલું આથમી ગયેલું અતીત.
ક્યાંથી શોધું હું ? મને સાંભર્યાં કરે;
………………. મારા ભૂલકણાં શૈશવની પ્રીત.

રમવાને કાજ હું ભટક્યા કરું છું;
મળે કોઈ નહીં ગાંઠ ત્યારે વીફરું.
મેલના થર હવે જામી ગયા છે.
કોઈ લાવી દ્યો’ બાનું મને ઠીકરું.

‘દાનો’ કહી કોઈ પોકારતું નથી;
………………. ને મને ઉછીનું નામ મળ્યું ‘જિત’
ક્યાંથી શોધું હું ? મને સાંભળ્યાં કરે;
………………. મારા ભૂલકણાં શૈશવની પ્રીત.

– જિતુ એલ. ચુડાસમા ‘જિત’