તું પવન છે

તું પવન છે

તું જ વન છે

આવ મારા રોમ પર્ણે

રેશમી ઝાકળનું વન છે

સ્વપ્ન હાથોહાથ તે આપ્યું હતું એ

એક દંડિયા મહેલનું કેદી ગગન છે

સાવ છેલ્લા શ્વાસને સ્પર્શી પૂછું છું હું તને કે -

તું પવન છે કે પીડાના દૈત્યનું પુનરાગમન છે

ઊંઘરેટા – ઝંખના ઘેલાં પ્રલાપો આંખમાં ઝુર્યા કરે છે

કોઈ પરદેશી નિશાચર સ્વપ્ન થઈને આવશે એવું વચન છે.

– જયેન્દ્ર શેખડીવાલા